mövqif — ə. duracaq, stansiya … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vəqfə — ə. duracaq, dayanacaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
duraq — is. Duracaq, dayanacaq yer, mənzil, düşərgə. Çarvadarların duraqları karvansaralar olardı. – Çənlibel durağım, Qırat oynağım; At minməkdə arzumanım qalmadı. «Koroğlu». Deyirlər, qaçağın olmaz durağı. . . M. R.. // bax duracaq 1 ci mənada … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəriyah — (Salyan) gəmilərin duracaq yeri. – İsa kişi bəriyahda işdiyirdi; – Bırda daşdı bəriyah vardı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mərhələ — ə. 1) keçid; 2) dərəcə, pillə; 3) bir hadisənin və ya işin gedişində ayrıca dövr; 4) mənzil, duracaq, istirahət yeri; 5) m. bu dünya … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qaidə(t) — ə. 1) duracaq, altlıq; 2) qayda, üsul, nizam, yol … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bumbulaşıq — sif. Tamamilə bulaşıq, çox çirkli, kirli. Sübh yerindən duracaq mal kimi; Ağzı burnu bumbulaşıq yal kimi. Ə. N … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diri — sif. 1. Canı olan, canlı, sağ, yaşayan (ölü ziddi). Diridir, ölməmiş Simon hala; Ona fürsət verərmiyim? H. C.. // Öldürülməmiş, başı kəsilməmiş, canı çıxmamış. Diri quş. Diri balıq. – <Quşu> diri z. saxlamaq niyyəti ilə üsulluca çantaya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
durum — 1. is. 1. Davam, dözüm, tab, səbat. Amma <Həmzə> zarıyırdısa da, deyəsən, yalvarmaq fikrində deyildi və onun belə durumu Veysi özündən çıxarırdı. Ə. Ə.. // Güc, qüvvət. Heç olmasa, bir iki tikə yeyərəm, evə çatana qədər ürəyimdə durum olar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
duruş — is. 1. Durma tərzi, durma vəziyyəti, özünü tutma tərzi. . . Başında göy araxçın, duruşunda əzəmət; Üzündə qəm izləri, gözlərində məhəbbət. B. V.. Zürafə boynuna bənzərdi boynu; Məğrur, ədalı bir duruşu vardı. . H. C.. Duruşun mənalı, baxışın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
